Próchnica - skąd się wzięła i dlaczego nas dręczy? (cz.3)

Ślina uzdrawia?

Jeśli ślina ma tak dobre właściwości to skąd biorą się ubytki ("dziury") w naszych zębach? 

Ślina może pomóc ale nie wtedy gdy zęby są bez przerwy bombardowane kwaśnym napojem, herbatnikiem, ciągłym pojadaniem czy szóstą herbatą z 4 łyżeczkami cukru i cytryną. Wtedy ślina nie ma czasu na naprawianie szkliwa zębów, nie może nawet dotrzeć do szkliwa bo na jego powierzchni stale znajdują się resztki jedzenia. Jeśli taki proces trwa tydzień, góra - dwa, to pojawi się głębsze, widoczne jako biała plama "odwapnienie" szkliwa. 

Jeszcze słów parę o szkliwie.

Zdrowe szkliwo stanowi wspaniały "płaszcz ochronny" dla pozostałych tkanek zęba. Szkliwo zębów nie ma jednak właściwości regeneracyjnych - odwrotnie niż nasza skóra. Otarcie naskórka, czy nawet rany cięte skóry mają zdolność regeneracji w wyniku procesu gojenia. Szkliwo zębów może się regenerować, jak to było opisane w poprzednim wpisie, w bardzo niewielkim stopniu, czyli w zakresie „mikroodwapnień” niewidocznych gołym okiem. Uszkodzenie powierzchni zęba zauważone przez pacjenta jest już klinicznie dużym ubytkiem, choć często pacjenci mówią o nim: „mała dziurka”. Niestety taki ubytek często wymaga kosztownego leczenia endodontycznego (kanałowego), a w najlepszym wypadku jest wskazaniem do leczenia, które polega na wyczyszczeniu zniszczonych fragmentów zęba i założeniu plomby.

W związku z tym, że ciężko uchwycić początek procesu próchnicowego należy zgłaszać się do stomatologa na kontrolne wizyty co 6 miesięcy i raz w roku wykonywać badanie rtg pod kątem próchnicy.

Próchnica - skąd się wzięła i dlaczego nas dręczy? (cz.2)

Czy tylko cukier?

Spożywanie kwaśnych potraw, a w szczególności napojów, tak bardzo dziś popularnych powoduje często dodatkowe spustoszenie w naszych zębach, a głównie w zębach naszych dzieci. I to nie tylko popularna Cola ale także te "zdrowe" soki z kartoników czy butelek, zawierające tyle witamin czy też modne ostatnio "wody smakowe". To właśnie te kwasy dostarczane bezpośrednio do jamy ustnej przyczyniają się do niszczenia zębów.

I nie są tu potrzebne żadne bakterie żywiące się cukrem.

To właśnie kwas rozpuszcza nasze szkliwo, to wspaniałe twarde szkliwo (7 w skali twardości Mohsa), najtwardszą tkankę żywego organizmu, której odporność na zgniatanie wynosi ok 300 MPa (Mega Pascali). 

Ale odporność na kwasy wynosi zero.

Eksperyment :

Spróbuj delikatnie pozgrzytać zębami. Teraz nabierz do ust niewielką ilość soku wyciśniętego z cytryny i rozsmaruj językiem po zębach. Poczekaj chwilę i spróbuj teraz pozgrzytać zębami. Jest różnica?

Za tę różnicę odpowiada kwas który naruszył strukturę Twojego szkliwa. Czy teraz będziesz miał dziurę w zębie? 

NIEEE! Bo twój organizm jest po prostu wspaniały i poradzi sobie z tym problemem produkując duże ilości śliny. Ślina zawiera związki które zobojętnią kwas, oraz minerały które mogą "załatać" mikroskopijne ubytki szkliwa.

Próchnica - skąd się wzięła i dlaczego nas dręczy? (cz.1)

Próchnica zębów to choroba cywilizacyjna czyli taka, która rozwija się wraz z rozwojem cywilizacyjnym. Jej bezpośrednią przyczyną są kwasy dostarczane do jamy ustnej bezpośrednio, w postaci tego co jemy oraz pośrednio jako to, co po zjedzeniu wyrzucają z siebie bakterie mieszkające w naszej jamie ustnej.

Dlaczego mówi się że cukier niszczy zęby?

Cukier jest doskonałym pożywieniem właśnie dla tych bakterii które mieszkają między naszymi zębami. Żywią się cukrem a wydalają kwasy. Bakterie te nie mają żadnych zębów, którymi zjadają nasze zęby. Nie mają także żadnych "mikro-wiertarek udarowych" do niszczenia naszych zębów. Nie żywią się naszymi zębami. One niszczą nasze zęby naprawdę "nieświadomie". Dlatego nie powinniśmy z nimi walczyć tylko zmienić nasze nawyki żywieniowe.
cdn.

Wstęp

Blog "Prawie Wszystko o Zębach" ma na celu przybliżenie pacjentom tego, z czym mogą zetknąć się na fotelu dentystycznym. Będę starał się zaznajomić laików z metodami leczenia schorzeń jamy ustnej: leczenia zębów, leczenia braków uzębienia czy leczenia wad zgryzu. Ponadto chciałbym, aby dzięki blogowi pacjent mógł lepiej zrozumieć lekarza, a lekarz lepiej zrozumieć pacjenta.  Liczę na komentarze i pytania odnośnie zagadnień stomatologicznych aby móc lepiej wyjaśniać je czytelnikom tego bloga.